In een mediation (bemiddeling) proberen de partners om onder leiding van een mediator met elkaar in een aantal gesprekken tot overeenstemming te komen over alles wat er in het kader van een (echt)scheiding geregeld moet worden. De mediator (bemiddelaar) begeleidt beide partners daarbij op zowel juridisch en fiscaal, maar ook op relationeel en emotioneel gebied. De mediator houdt, als neutrale derde, de belangen van beide partijen in het oog. Het is belangrijk om te weten dat een mediator wel informeert maar niet adviseert. Het is dus niet zo dat de mediator knopen doorhakt voor partijen of zegt wat zij moeten afspreken. Wel kan de mediator met partijen opties bedenken om te kijken welke oplossing het best overeenkomt met de wensen en belangen van partijen. Afhankelijk van de situatie kunnen er tijdens het mediationtraject andere adviseurs worden ingeschakeld, zoals bijvoorbeeld een accountant, een fiscalist, een pensioendeskundige, maar ook een coach of (kinder)psycholoog.

Een groot voordeel van scheidingsmediation is dat de partners zelf, en samen, beslissen over wat er gaat gebeuren in de toekomst na de scheiding. Dat is natuurlijk anders dan bij een echtscheiding op tegenspraak. Dan bepaalt de rechter wat er wel of niet kan en mag na de scheiding.

Op het moment dat de partners over alle onderwerpen overeenstemming hebben bereikt worden deze afspraken door de mediator vastgelegd in een (echtscheidings)convenant en – indien nodig – een ouderschapsplan, waarna deze stukken met een gemeenschappelijk echtscheidingsverzoek worden ingediend bij de rechtbank. De rechtbank geeft dan een beschikking af met daarin de uitgesproken echtscheiding en de bekrachtiging van de gemaakte afspraken. Een bezoek aan de rechtbank is dan niet nodig.